LECTIO DIVINA
Lectio divina (Boże czytanie) jest takim czytaniem Pisma Świętego, które prowadzi do modlitwy i spotkania z Bogiem. Ta starożytna praktyka, pochodząca jeszcze z czasów Ojców Pustyni, kontynuowana była w klasztorach mniszych. Św. Benedykt w swojej Regule przywiązuje duże znaczenie do indywidualnego czytania, na które przeznacza 3-5 godzin dziennie.
Przedmiotem lectio divina oprócz ksiąg Pisma Świętego są np. dzieła Ojców Kościoła, szczególnie komentarze do Biblii. W XVI w. Magisterium Kościoła ograniczyło czytanie Biblii w językach narodowych, obawiając się protestanckiego wpływu na jej interpretację. Natomiast w XIX w. coraz częściej kolejni papieże zachęcali do sięgania po Pismo Święte. Sobór Watykański II na nowo ukazał bezcenną wartość lectio divina, także osobom świeckim.
Jak modlić się Słowem Bożym?
Na codziennym spotkaniu z Pismem Świętym dobrze jest rozważać czytania mszalne z bieżącego dnia, możemy też posłużyć się odpowiednią książką - przewodnikiem lub znaleźć własny klucz czytania i rozważania Słowa.
Zanim rozpoczniemy lekturę Pisma Świętego prośmy Ducha Świętego, by otworzył nasze serca na spotkanie Jezusa Chrystusa na kartach Biblii.
Prośmy Maryję o pomoc i wstawiennictwo:
Dziewico Matko, bądź przy mnie, jak byłaś bliska Apostołom w Wieczerniku, umacniaj i pogłębiaj w moim duchu pragnienie Boga. Ty, Dziewico Milczenia, strzeż mojego skupienia, zatrzymaj daleko ode mnie niepotrzebne fantazje, roztargnienia i zaniedbania. Niewiasto posłuszna, pomóż mi otworzyć serce, zanim otworzę księgę, tak aby stało się gościnnym domem dla Słowa. (…)
+ Marcello Semeraro, biskup diecezji Albano
W lectio divina wyróżniamy 4 etapy modlitwy Słowem Bożym:
- Lectio
- Meditatio
- Oratio
- Contempatio
1. Lectio: Czytajmy uważnie i z wiarą święty tekst, aby go usłyszeć i przyjąć całym sobą.
Znajdźmy sobie miejsce, które pomoże nam się wyciszyć zewnętrznie i wewnętrznie. Czytajmy wybrany tekst powoli, dobre jest czytanie półgłosem. Taka metoda pomaga uczestniczyć w lekturze całym ciałem i ułatwia zapamiętywanie.
Starajmy się czytać tekst umysłem, sercem i wolą, czyli całą naszą istotą.
2. Meditatio: Rozważajmy tekst swoim rozumem, sięgając w głąb lektury. Pomagajmy sobie narzędziami: konkordancją biblijną, komentarzami do Pisma Świętego, szczególnie gdy napotykamy trudniejsze fragmenty. Szukajmy głębokiego i szerokiego zrozumienia napisanych słów. Pytajmy siebie „ Co Bóg mówi do mnie?”
Medytacja to stopniowe wchodzenie w tajemnicę Słowa i poszukiwanie ukrytej prawdy. Potrzebne jest do tego skupienie naszego umysłu i koncentracja na Słowie. Słowo będzie nam pomagało poznać i zrozumieć siebie.
Zatrzymajmy się nad fragmentem, który zwrócił naszą uwagę. Słowo może nas zadziwiać, niepokoić… Powtarzajmy je i rozważajmy, zachowujmy je w sercu, jak Maryja, czekając na światło i zrozumienie.
Powtarzajmy Słowo lub zdanie, które przemawia do nas najbardziej.
Wyjaśniajmy Pismo przez Pismo tzn. powiążmy Słowo lub zdanie, które nas dotyka z jakimś innym Słowem Pisma, które przychodzi nam na myśl.
Starajmy się zachować i strzec w sercu Słowa, które najbardziej przykuły naszą uwagę.
3. Oratio: Teraz my, napełnieni Słowem Bożym, mówmy do Pana. Otwórzmy przed Nim swoje serce i mówmy o przeżyciach, jakie rodzi w nas usłyszane Słowo. Nie potrzeba zbyt wielu ludzkich słów, wsłuchajmy się w poruszenia naszego serca. Jest to czas uwielbienia, dziękczynienia, prośby i modlitwy wstawienniczej.
Uwielbiajmy Boga, dziękując za Jego obecność w historii naszego życia.
Błagajmy Go, prośmy, przywołujmy, wyrażając nasze cierpienie.
Możemy tak się modlić w każdym wybranym czasie, podczas Eucharystii, różańca…
4. Contemplatio: Trwajmy przed Bogiem całym sobą. Pan może wlać w nasze serca pewną niezdolność do ciągłej refleksji, medytacji - jest to czas ukojenia w Bogu.
Starajmy się milczeć i pozostawać w skupieniu, otwórzmy się na łaskę kontemplacji.
Najważniejsze jest przebywanie w głębokiej więzi z Bogiem.
Starajmy się patrzeć na wszystko Jego oczyma: na siebie, na drugich, na wydarzenia. Kiedy tak zaczniemy widzieć - doświadczymy pokoju.
