„Przyjmij mnie Panie, według Twej obietnicy, a żyć będę. I nie zawiedź nadziei mojej”
Reguła św. Benedykta, 58
Śluby czasowe składa się na trzy lata i następnie odnawia co roku aż do ukończenia pięciu lat, tak aby okres formacji początkowej wynosił co najmniej dziewięć lat (łącznie z postulatem i nowicjatem).
Profeska otrzymuje zgodnie z prastarym zwyczajem habit, który jest strojem zakonnym i jednocześnie znakiem konsekracji. Na znak pełnej przynależności do Chrystusa Pana i oddania służbie Kościołowi Profeska otrzymuje biały welon i wianek. Uroczyście zostaje wręczona jej Reguła wraz z Konstytucjami na znak zobowiązania do przestrzegania ich w życiu.
Profesja czasowa jest dalszym procesem formacji. Ma pomóc w coraz głębszym zakorzenieniu się w Bogu i Jego Woli poprzez życie we Wspólnocie monastycznej. Życie to oprócz wspólnej modlitwy realizuje się w ramach codziennej pracy, wykonywania wspólnych obowiązków i rekreacji. Profesja zakonna zakorzenia w sercu każdej Mniszki Miłość Ojca, która jest w Sercu Jezusa Chrystusa, Odkupiciela świata.
Czas Junioratu jest kontynuacją formacji duchowej, doktrynalnej i praktycznej. Ma na celu wypróbowanie zdolności profeski czasowej do znalezienia właściwej równowagi między różnymi wymiarami monastycznego życia kontemplacyjnego (modlitwa, praca, relacje siostrzane, studium…) osiągając osobistą syntezę charyzmatu i wcielając go w różnych sytuacjach codziennego życia.
